Przejdź do treści

Co każdy rodzic powinien mówić na co dzień swojemu dziecku?

19Wychowanie dziecka jest ciężką, wymagającą szerokiej wiedzy pracą, za którą rodzice powinni ponosić pełną odpowiedzialność. Nie można zrzucać jej na przedszkole i na nauczycieli, którzy opiekują się tam naszymi dziećmi. Placówka przedszkolna ma przekazać dziecku określoną wiedzę, nauczyć je życia w grupie rówieśniczej, współdziałania i wykształcić talenty – muzyczne, plastyczne, taneczne i inne. Jeśli dziecko chodzi do przedszkola dwujęzycznego, ma też szansę zdobyć podstawę drugiego języka, które pozwolą w przyszłości swobodnie posługiwać się nim. Natomiast poza przedszkolem to rodzice muszą w pełni przejąć odpowiedzialność za naukę dziecka i za jego wychowywanie. Co powinni mówić na co dzień swojej pociesze, aby czuła się kochana, ważna i doceniana?

Jak chwalić dziecko?

Gdy dziecko zasłuży na pochwałę, nie musimy kupować mu nowej zabawki czy dawać czekolady. Pochwałą może być również werbalne docenienie jego wysiłków. Warto mówić do dziecka:
• Jestem z ciebie dumna,
• Świetnie sobie poradziłaś/poradziłeś,
• Zuch chłopak/ dziewczynka,
• Brawo, doskonale wykonałeś/wykonałaś zadanie/
• Pięknie narysowałaś/narysowałeś,
• Jesteś dzielną dziewczyną/chłopcem,
• Kocham cię.

Docenianie dziecka i jego starań podbudowuje jego samoocenę. Trzeba mówić dziecku, że lubimy spędzać z nim czas i chcemy, aby pomagało nam w codziennych czynnościach.

Jak motywować dziecko do działania?

Dziecko może czuć się niepewnie, kiedy po raz pierwszy ma wystąpić na przedszkolnym przedstawieniu, pójść na urodziny do koleżanki, zjechać z wysokiej zjeżdżalni czy też podczas pierwszej wizyty u dentysty. Rodzic jest po to, aby go zmotywować pozytywnie do działania. Zamiast straszyć karą, trzeba wywołać u dziecka poczucie, że się w niego wierzy i że jest w stanie zrobić wszystko, co sobie zaplanowało. Można powiedzieć: Kochanie, dasz radę, jeśli tylko bardzo się postarasz! Jak nie ty, to kto? Jesteś najlepszy!

Jak upominać słownie dzieci?

Upominanie i karanie dziecka jest trudnym zadaniem dla rodzica. Zamiast osądzać niewłaściwe zachowanie i krytykować dziecko, można powiedzieć: chciałabym, abyś zrobił to inaczej, zamiast mówić nie wolno ci tego robić.