Kontakt z teatrem i dramą dla dziecka jest czymś zupełnie niecodziennym. Kiedy pierwszy raz uczestniczy w fikcji dramatycznej, na przykład na zajęciach organizowanych w przedszkolu, może wejść w rolę i odkryć, na czym polega odgrywanie czyichś emocji. Czy drama powinna być jednym z narzędzi, jakimi posługuje się nauczyciel w przedszkolu? Czy dzieci nie są na to za małe?
Czym jest drama?
Drama jest metodą pomocniczą w nauczaniu różnego rodzaju przedmiotów szkolnych lub samoistną metodą wykorzystywaną przy świadomym kształtowaniu osobowości człowieka, za pośrednictwem rozwijania jego wyobraźni i wrażliwości. Może być z powodzeniem stosowana w placówkach przedszkolnych, jako metoda uczenia aktywnej twórczości. Uczy współpracy w grupie oraz wyrabia w dzieciach pożądane umiejętności interpersonalne, społeczne i obywatelskie.
W dramie nauczyciel przedstawia dzieciom fikcyjną sytuację, zaś one wykorzystując swoją wyobraźnię, pamięć, zmysły i ciało, przedstawiają coś, co nie jest w danej chwili obecne.
Korzyści z dramy
Dla dzieci zastosowanie przez nauczyciela w przedszkolu dramy, jako formy nauczania i przekazywania pewnych wartości, jest bardzo korzystne, ponieważ wzmacnia i wzbogaca to ich wyobraźnię oraz pamięć. Przedszkolaki mają przez to rozbudzoną refleksję i zostają pobudzone do twórczego działania. Pozwala to na samodzielną analizę sytuacji i zrozumienie motywacji dla zachowań innych ludzi.
Nauczyciele pracujący z wykorzystaniem dramy zauważają, że ich wychowankowie szybciej i łatwiej przyswajają wiedzę i nowe umiejętności. Wcześniej dorośleją pod względem społecznym, przełamują nieśmiałość i są bardziej aktywne twórczo. Nauczyciel w przedszkolu stosujący dramę powinien być otwarty na nowe pomysły i lubić dzieci, twórczą zabawę z nimi oraz umieć wytworzyć wokół siebie przyjazną atmosferę.
Drama sprawdzi się w przedszkolu i będzie znakomitą przygodą dla dzieci, o ile nauczyciel dobrze przygotuje się do takich zajęć. Powinien określić ich temat, ustalić fikcyjne miejsce rozgrywania akcji dramy, przypisać role dla dzieci i siebie, a także ustalić ważne wydarzenia, które osadzą dramę. Powinna ona zawsze być skoncentrowana na dziecku i wykorzystywać jego przeżycia, sposób mówienia, wyobraźnię i motywację do pracy oraz głód wiedzy.