Jednym z pierwszych wyrazów artystycznej twórczości dziecka są rysunki. Często wypadają one nieporadnie, ale wiele można z nich wyczytać. Rodzice powinni wnikliwie obserwować to, co rysuje dziecko, zwłaszcza jeśli jest ono już w wieku przedszkolnym. Jego twórczość artystyczna jest niewyczerpalnym źródłem wiedzy o uczuciach naszej pociechy, jej pragnieniach i lękach.

Rysunki małego dziecka

Dziecko w wieku od 1. do 2. lat stawia swoje pierwsze kroki w dziedzinie malowania i rysowania. Jego „dzieła” to zwykłe bazgroły, które tak naprawdę nie przedstawiają sobą żadnej treści. Na ogół niewiele można z nich wyczytać, dlatego nie warto nawet dokonywać interpretacji rysunków dziecka.

Co rysuje przedszkolak?

Dziecko w wieku przedszkolnym, w pierwszych grupach maluchów zaczyna precyzyjniej rysować, a jego obrazki mają sensowną treść. Maluje już postacie ludzkie i zwierzęce, z mniejszą lub większą wprawą. Dopiero w wieku 5-6 lat maluch potrafi dokładniej odwzorować świat. Rysuje kółka, kwadraty, trójkąty i inne mniej lub bardziej regularne kształty. Wie, jak narysować słoneczko, samochód czy prosty domek.

W wieku szkolnym postacie i przedmioty rysowane przez dziecko mogą być bardziej realistyczne. Na tym etapie ujawnia się już talent dziecka, o ile posiada zdolności artystyczne. Warto je wówczas rozwijać w odpowiednim kierunku i stymulować pasję dziecka.

Jak odczytywać rysunki dziecka?

Dziecko często rysuje swoją rodzinę i jej poszczególnych członków. W przedszkolu może pojawić się też potrzeba rysowania koleżanek i kolegów, z którymi przedszkolak ma najczęstszy i najlepszy kontakt. To sygnał tego, kogo lubi, ceni i kocha. Jeśli na pierwszym miejscu na rysunku jest mama czy tata, to w oczach dziecka rodzic jest najważniejszą osobą w domu. Zwykle znajduje się ona na środku arkusza, ma najwięcej narysowanych szczegółów.

Najbliżej siebie dziecko rysuje osobę najważniejszą dla siebie. Może to być siostra, brat czy koleżanka lub kolega. Jeśli któraś z postaci jest narysowana niedbale, może to świadczyć o istniejących nieporozumieniach i sporach.
Niepokojącym objawem jest brak osoby dziecka na rysunku przedstawiającym rodzinę. Może to oznaczać, że maluch czuje się odrzucony przez najbliższych, brakuje mu poczucia bezpieczeństwa i miłości.

Warto zwrócić uwagę jak rysuje dziecko, czy mocno przyciska kredkę do kartki, jakie rozmiary i grubości kresek rysuje. Jeśli rysuje z rozmachem, z dużą siłą nacisku, ma wiele energii, nie brakuje mu odwagi i pewności siebie. Może to także świadczyć o gwałtowności i roztrzepaniu dziecka. Jeśli kreski są krótkie, słabo widoczne, dziecko raczej jest delikatne, nieśmiałe i niepewne. Nadpobudliwe dzieci rysują zamaszyście i chaotycznie.