Przedszkola dwujęzykowe pozwalają stworzyć dzieciom warunki do nauki dwóch języków jednocześnie. Dzięki temu rozpoczynając naukę szkolną, a później podążając po kolejnych szczeblach edukacji, dziecko jest znakomicie przygotowane do poszerzania swojej wiedzy o gramatyce języka i zasobu słownictwa. W przedszkolu przełamuje barierę językową i swobodnie komunikuje się z nauczycielami w języku obcym. Jak jednak maluch reaguje, jeśli po raz pierwszy uczestniczy w zajęciach np. w języku angielskim?
Wychowanie przedszkolne dwujęzykowe
Niektóre przedszkola prowadzą nauczanie bilingwalne, czyli dwujęzykowe, w którym dzieci są wychowywane i edukowane w dwóch równolegle traktowanych językach – ojczystym i obcym. Przykładowo język angielski jest stosowany jako środek przekazu informacji i środek komunikacji. Prowadzone są zajęcia w języku polskim i angielskim, a najczęściej grupa ma dwóch wychowawców – jednego polskojęzycznego i drugiego anglojęzycznego. Dzięki temu maluchy łatwo mogą przyzwyczaić się do porozumiewania się z daną osobą w odpowiedni sposób. Nie mylą ze sobą słów w języku polskim i angielskim, choć początkowo się to zdarza.
W żadnym przypadku nie można dopuścić do tego, aby nauczanie w przedszkolu bilingwalnym i wpajanie dzieciom nowych słów w języku obcym, odbywało się ze szkodą dla rozwoju języka ojczystego. Ważne jest, aby znaleźć „złoty środek”, który pozwoli rozwinąć umiejętności językowe dwutorowo.
Reakcja dzieci na nauczanie bilingwalne
Z chwilą, kiedy dziecko rozpoczyna uczęszczanie do przedszkola dwujęzycznego, nie jest naturalnie w stanie porozumiewać się z kolegami i koleżankami, czy nauczycielami w języku obcym. Słucha go, ale nie rozumie. Formułuje swoje myśli i pragnienia w języku polskim, dlatego obcokrajowiec zatrudniony jako anglojęzyczny wychowawca, powinien znać proste słowa w języku polskim, aby móc zrozumieć dziecko i mu odpowiedzieć. Z czasem dziecko zacznie coraz więcej rozumieć i rozwinie sprawność konstruowania wypowiedzi w języku obcym. Krok po kroku wyrobi u siebie sprawność mówienia.
Ważne jest, aby stosować zasadę: jeden nauczyciel, jeden język. Nie powinno być tak, aby dziecku myliły się języki, w których powinien zwracać się do wychowawcy. W wieku od 3. do 7. lat dziecko dynamicznie rozwija mowę, ucząc się komunikacji językowej. Powinno nabyć w tym czasie umiejętności prawidłowej wymowy wszystkich dźwięków swojego pierwszego, ojczystego języka, choć w tym samym czasie bez szkody dla malucha można wprowadzić w przedszkolu naukę drugiego języka.