Przedszkole uczy dziecko samodzielności, pozwala na wchodzenie w pierwsze relacje z innymi ludźmi, zwłaszcza na nawiązywanie pierwszych przyjaźni z rówieśnikami. Rodzice jednak nie zawsze decydują się na wysłanie swojej pociechy do przedszkola. Niemniej w końcu nastaje czas, że muszą dopełnić obowiązku przygotowania przedszkolnego swojego dziecka.
Obowiązek dla dzieci i rodziców
Od 1 września 2016 roku obowiązuje konieczność odbycia rocznego przygotowania przedszkolnego w przedszkolu, oddziale przedszkolnym przy szkole podstawowej lub w innej formie wychowania przedszkolnego dla dzieci w wieku 6 lat. Zanim więc dziecko pójdzie do pierwszej klasy szkoły podstawowej, musi zostać przygotowane do rozpoczęcia swojej edukacji. Wynika to z przepisów ustawy z dnia 29 grudnia 2015 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty oraz niektórych innych ustaw.
Jedynie na wniosek rodziców, dyrektor przedszkola (publicznego lub niepublicznego), oddziału przedszkolnego przy szkole podstawowej lub innej formy wychowania przedszkolnego, do której dziecko zostało przyjęte, może zezwolić, w drodze decyzji, na spełnianie przez dziecko obowiązku rocznego przygotowania przedszkolnego poza przedszkolem, oddziałem przedszkolnym lub inną formą wychowania przedszkolnego.
Nauka w domu
Rodzic może zadecydować, a dyrektor odpowiedniej placówki przychylić się do jego decyzji, aby dziecko nie szło do przedszkola, ale odbywało obowiązek przygotowania przedszkolnego np. w domu. Trzeba jednak w tym celu złożyć stosowny wniosek do 31 maja danego roku, w którym dziecko miało zacząć uczęszczać do przedszkola. Do wniosku rodzic dołącza opinię poradni psychologiczno-pedagogicznej oraz oświadczenie o zapewnieniu dziecku warunków umożliwiających realizację podstawy programowej, obowiązującej na danym etapie kształcenia.
6-latek może dopełnić obowiązek przygotowania przedszkolnego za granicą, na przykład na podstawie umów międzynarodowych lub porozumień o współpracy bezpośredniej zawieranych przez szkoły, jednostki samorządu terytorialnego i organy administracji rządowej lub w ramach programów edukacyjnych Unii Europejskiej albo przy przedstawicielstwie dyplomatycznym innego państwa. Niejednokrotnie dziecko uczone jest też w domu, zgodnie z ustaloną podstawą programową.
Trudno powiedzieć, czy jest to lepsze rozwiązanie niż przedszkole. W domu dziecko na pewno jest bezpieczne i nabywa wiedzę w swoim tempie, ale nie ma kontaktu z rówieśnikami, a to ogranicza jego rozwój psychospołeczny.