Nie jeden rodzic musiał zmierzyć się z problemem dokuczania jego dziecku przez rówieśników w przedszkolu, na placu zabaw czy w innym miejscu, do którego uczęszcza pociecha. Jak powinni zachować się mama czy tata, jeśli przychodzi do nich zapłakana córka lub syn i mówi o tym, że inni mu dokuczają, przezywają go i śmieją się z niego?
Reagować czy nie?
Ile rodziców tyle opinii na temat tego, co zrobić w sytuacji, gdy inni dokuczają naszemu dziecku. Jedni powiedzą, że trzeba zareagować ostro, aby strona agresora natychmiast zaniechała swojego działania ze strachu przed karą. Inni stwierdzą, że trzeba wszystko pozostawić swojemu biegowi, aby dziecko samo nauczyło się radzić sobie w trudnych sytuacjach.
Łatwo na pewno nie jest, ale skoro dziecko mówi nam o swoim problemie, kochający rodzic powinien zrobić wszystko, aby mu pomóc. Zwłaszcza że dokuczanie może oddziaływać bardzo negatywnie na psychikę dziecka i spowodować, że straci ono poczucie własnej wartości, co będzie rzutować na jego dalszy rozwój i wchodzenie w interakcje społeczne.
Nawet jeśli będziemy się mocno starać, to dziecko prędzej czy później spotka się z ludźmi, którzy będą zachowywali się w stosunku do niego agresywnie. Są sytuacje, w których rodzic musi i powinien zareagować. Na pewno jest to niezbędne, jeśli sprawa jest groźna i niebezpieczna, że grozi bójką. Drugi przypadek jest taki, że reakcja jest potrzebna, gdy dziecko atakowane nie radzi sobie emocjonalnie.
Jak powinna wyglądać nasza reakcja?
Nie istnieją jasne wytyczne i uniwersalne rady, które zawsze rozwiążą problem dokuczania dzieciom w przedszkolu. Jednak to rodzic jest dorosły i odpowiedzialny, dlatego nigdy nie powinien dać się wyprowadzić z równowagi przez przedszkolaków, nawet wtedy, gdy one same zachowują się skandalicznie. Nie możemy krzyczeć na dzieci, obrażać je i stosować przemocy – fizycznej i psychicznej.
Dobrym rozwiązaniem jest w pierwszej kolejności porozmawianie z nauczycielem w przedszkolu i wypracowanie najlepszej postawy wobec zaistniałej sytuacji. Być może zwrócenie uwagi dzieciom, że nie wolno nikogo obrażać, będzie impulsem do zmiany zachowania agresora.
Rodzic może odbyć szczerą rozmowę z dzieckiem i zapewnić je o swoim wsparciu. Maluch musi wiedzieć, że ma w mamie i tacie oparcie. Dobrze jest uczyć dziecko, jak zachować się w stresujących sytuacjach, jak się bronić i reagować na przemoc. Nie może wchodzić w bójki, rozwiązywać konflikty agresywnie, ale asertywnie.
Wytłumaczmy dziecku, że ktoś może mu dokuczać, ponieważ ma niskie poczucie własnej wartości i w ten sposób zabiega o zainteresowanie całej grupy. Dziecko powinno być pewne siebie, swoich zdolności i umiejętności.
Czasem dobrze będzie zorganizować spotkanie we własnym domu z dzieckiem, które dokucza naszej córce czy synowi. Na innym gruncie może okazać się, że dzieci lepiej się poznają i chętnie będą się ze sobą bawić.
Można dociec, co jest właściwie przyczyną wyśmiewania dziecka – być może jest to trywialny problem, np. noszenie zbyt dużych lub zbyt małych ubrań. Mała zmiana w garderobie sprawi, że z dziecka już nikt nie będzie się śmiał.