Choroby skóry u dzieci w wieku przedszkolnym stanowią poważne wyzwanie zarówno dla rodziców, jak i opiekunów. Nierzadko pojawia się pytanie o ich zaraźliwość, co wywołuje obawy i niepewność. W naszym artykule postaramy się rzucić światło na najczęstsze schorzenia skórne występujące w tej grupie wiekowej, takie jak atopowe zapalenie skóry (AZS), łuszczyca, liszajec zakaźny, ospa wietrzna, czy różnego rodzaju wysypki. Omówimy, które z tych dolegliwości są zaraźliwe, jak można zapobiegać ich rozprzestrzenianiu i jakie są najlepsze metody leczenia. Naszym celem jest dostarczenie rzetelnych informacji, które pomogą rodzicom podejmować świadome decyzje dotyczące zdrowia i dobrostanu ich dzieci podczas infekcji.
Atopowe Zapalenie Skóry u Dzieci – AZS
Już u niemowląt i noworodków mogą pojawić się pierwsze objawy atopowego zapalenia skóry, mniej więcej pomiędzy 3. a 6. miesiącem życia dziecka. Zmiany skórne mogą objąć skórę twarzy, głowy, uszu, pośladków czy kończyn. Atopowe zapalenie skóry objawia się bardzo suchą skórą, które prowadzi do zaczerwienienia skóry i powstawaniem czerwonych wyprysków czy krostek. Takim zmianom towarzyszy świąd. Jeśli dziecko drapie zmienione miejsca, może rozdrapać rany do krwi i spowodować wystąpienie stanu zapalnego wraz z ropiejącymi ranami.
Przyczyną atopowego zapalenia skóry jest uczulenie, osłabiona odporność albo alergia, np. kontakt z alergenami, takimi jak kurz, środki chemiczne czy bakterie. Choroba ta nie jest zaraźliwa i dziecko cierpiące na atopowe zapalenie skóry może bez przeszkód uczęszczać do przedszkola. Rodzice powinni zadbać jednak o odpowiednią pielęgnację skóry, aby zwalczać i łagodzić dolegliwości.
Łuszczyca
Podobnie jak w przypadku atopowego zapalenia skóry, łuszczyca nie jest chorobą zaraźliwą. To przewlekła, zapalna choroba, której towarzyszy zmiana wyglądu skóry. Może pojawić się nawet u dzieci. Objawia się wykwitami w postaci grudek o barwie czerwonej, wyraźnie odznaczających się na tle zdrowej skóry. Zmiany w pełni rozwinięte mogą być dosyć duże, pokryte biało-srebrnymi łuskami, które nazywane są blaszkami łuszczycowymi. Łuszczyca zlokalizowana jest najczęściej w okolicach kolan, łokci i owłosionej skóry głowy. Chociaż nie ma lekarstwa na łuszczycę, istnieją różne metody łagodzenia objawów. Można sięgnąć tutaj np. po kremy i maści nawilżające. Regularne stosowanie emolientów (nawilżaczy) pomaga zmiękczyć skórę i zmniejszyć łuszczenie się. Dobre są produkty zawierające mocznik, kwas salicylowy lub mleczny. Czasami lekarz zaleci leki miejscowe typu steroidy. Są one często stosowane do redukcji stanu zapalnego i łagodzenia objawów. Warto pamiętać również o możliwości skorzystania z metod takich jak fototerapia i fotochemioterapia. Zaleca się aby każdą terapię skonsultować z lekarzem przed rozpoczęciem stosowania.
Liszajec zakaźny
Jeśli na skórze dziecka pojawiają się pęcherzyki z wodnistą zawartością, które swędzą, można podejrzewać, że dziecko ma ospę lub półpaśca, albo że choruje na liszajec zakaźny. W każdym z tych przypadków jest źródłem zarażenia dla innych dzieci, dlatego nie należy go puszczać do przedszkola.
Liszajec zakaźny, znany również jako impetigo, to powszechna i zaraźliwa bakteryjna infekcja skóry, która najczęściej dotyka dzieci, choć może wystąpić również u dorosłych. Jest wywoływana głównie przez bakterie Staphylococcus aureus lub Streptococcus pyogenes. Liszajec zakaźny charakteryzuje się pojawieniem się małych pęcherzyków i złocistych strupów, które najczęściej występują wokół ust, nosa i na kończynach.
Infekcja rozprzestrzenia się poprzez bezpośredni kontakt z zakażoną skórą lub przedmiotami, takimi jak ręczniki czy zabawki, które miały styczność z infekcją. Choroba jest szczególnie zaraźliwa w warunkach ciepłych i wilgotnych.
Leczenie liszajca zakaźnego obejmuje stosowanie antybiotyków w maści lub w formie doustnej, w zależności od nasilenia objawów i rozległości zmian skórnych. Ważne jest również zachowanie higieny, regularne mycie rąk oraz unikanie dzielenia się osobistymi przedmiotami w celu zapobiegania rozprzestrzenianiu infekcji.
Ospa wietrzna
Ospa wietrzna, znana również jako ospa prawdziwa, jest chorobą wirusową wywoływaną przez wirus ospy wietrznej i półpaśca (VZV). Jest to jedna z najczęściej występujących chorób zakaźnych u dzieci, choć dorosłych również może dotyczyć. Ospa wietrzna charakteryzuje się występowaniem wysypki, która przechodzi przez kilka etapów, w tym czerwone plamy, które przekształcają się w pęcherzyki wypełnione płynem, a następnie w strupy. Ponadto występuje swędzenie, które może być intensywne, a do tego możemy liczyć się z wystąpieniem gorączki, uczuciem zmęczenia i bólu głowy.
Leczenie ospy wietrznej głównie polega na łagodzeniu objawów. W przypadku dzieci zazwyczaj rekomenduje się używanie leków przeciwgorączkowych, takich jak paracetamol, do kontrolowania gorączki oraz stosowanie miejscowych środków łagodzących swędzenie, jak maści z mentolem czy pudry mentolowe. Ponadto należy dbać o odpowiednie nawodnienie organizmu.
Ospa wietrzna jest również chorobą, przeciwko której można się zaszczepić, co jest zalecane w celu zapobiegania chorobie lub złagodzenia jej przebiegu.
To są tylko niektóre z wielu chorób skóry, na które mogą chorować dzieci. Część jest zaraźliwa, inne kompletnie nie. Rodzice powinni zadbać, aby dziecko było prawidłowo leczone na odpowiedni rodzaj choroby skóry i w razie potrzeby nie puszczać pociechy do przedszkola, aż do wyleczenia schorzenia.