Nie każdy rodzic zdaje sobie sprawę z tego, jak ważne jest wzbogacanie diety dziecka o wapń. To podstawowy budulec kości i zębów, dlatego dbamy o to, aby w jadłospisie naszych dzieci znalazły się produkty zawierające właśnie wapń. Zdarza się jednak, że wapnia jest zbyt dużo i jest to wbrew pozorom niekorzystna sytuacja dla dziecka. Dlaczego?
Nadmiar wapnia w organizmie
Jeśli we krwi u dziecka występuje zbyt duży poziom wapnia, oznacza to, że organizm nie jest w stanie prawidłowo go zagospodarować. W takim wypadku diagnozowana jest hiperkalcemia. Stan ten ma negatywny wpływ na funkcjonowanie wielu narządów wewnętrznych. To stosunkowo rzadkie zaburzenie dotyczące gospodarowania wapniem.
Dlaczego rozwija się hiperkalcemia?
Wraz z pożywieniem wprowadzamy do swojego organizmu wapń. Jest on szczególnie ważnym pierwiastkiem w diecie dziecka, ponieważ to podstawowy budulec kości. Dlatego rodzic całkowicie w dobrej wierze umieszcza w jadłospisie maluszka nabiał. Niemniej nie każde dziecko tak samo dobrze będzie reagować na zwiększone dawki tego pierwiastka. Organizm może ich nie przyswajać, z uwagi na niewystarczającą ilość hormonu PTH (parathormonu), produkowanego przez przytarczyce. Pobudza on wchłanianie wapnia z przewodu pokarmowego. Jednocześnie inny hormon – kalcytonina, wydzielana przez komórki tarczycy, powoduje zahamowanie wchłaniania i steruje wydalaniem wapnia, jeśli jest go zbyt dużo. Najważniejszymi czynnikami, które wpływają na stężenie wapnia, są wspominane hormony, witamina D oraz czynność nerek.
Hiperkalcemia – objaw i schorzenie
Co ciekawe, występowanie nadmiaru wapnia w organizmie, czyli hiperkalcemii to nie tylko schorzenie. Może być ono objawem innych poważnych schorzeń dotyczących układu nerwowego, hormonalnego, mięśni, serca, kości i krzepnięcia krwi.
Jeśli u dziecka występuje zaburzenie w pracy nerek, przewodu pokarmowego, sercowo-naczyniowego, takie jak wielomocz, kamica nerek, odwodnienie, utrata łaknienia, wymioty, zaparcia, nadciśnienie tętnicze, zaburzenie pracy serca, osłabienie, bóle głowy, senność, czy zaburzenia orientacji i osłabienie mięśni, można podejrzewać hiperkalcemię. Im stężenie wapnia wyższe we krwi, tym większe nasilenie objawów.
Diagnoza i leczenie
Jeśli rodzic czy przedszkole lub nauczyciel w szkole zauważą u dziecka powyższe objawy, powinno ono trafić do pediatry. Ten skieruje go na badanie poziomu wapnia w surowicy krwi. Jeśli przekroczy on 2,75 mmol/l, wówczas mówi się o hiperkalcemii. Leczenie zależy od przyczyny zaburzeń i opierać powinno się na terapii choroby, która spowodowała hiperkalcemię. Dąży się także do zmniejszenia ilość wapnia w surowicy. Dziecko powinno mieć często uzupełniane płyny, aby zwalczyć odwodnienie. Nawadnianie sprzyja zwiększaniu wydalania wapnia z organizmu wraz z moczem.