Wiele dzieci miewa problemy z koncentracją. Nie potrafią skupić się na zadaniu, namalować do końca obrazek, przeczytać polecenie w podręczniku. Na etapie przedszkola można już zauważyć niedostatki w koncentracji u dzieci. Rozkojarzonym maluchom trudno jest realizować podstawę programową w przedszkolu lub w szkole. Skąd wynikają braki w umiejętności koncentrowania uwagi na danej czynności?
To normalne!
Rodzice oddychają z ulgą, jeśli od pedagogów i lekarzy słyszą, że niemożność skupienia przez dłuższy czas uwagi u dziecka nie jest niczym szczególnym. Wynika to z etapu rozwoju, na jakim znajduje się dziecko. Umysły najmłodszych po prostu nie potrafią się skoncentrować na zjawiskach, które nie odnoszą się do ich aktualnych potrzeb czy zainteresowań.
Jak rozumieć koncentrację? To mechanizm polegający na przeniesieniu uwagi i skupieniu jej na zjawisku, przedmiocie lub sytuacji, w celu przeanalizowania określonego problemu lub zagadnienia i wskazania rozwiązania. Dziecko musi mieć jakąkolwiek motywację wewnętrzną, aby skupić się na tym, co akurat robi. Jeśli jej nie ma, będzie w stanie skoncentrować się na zadaniu tylko przez krótki czas.
Jak to wygląda z perspektywy dziecka?
Dziecko wielokrotnie w ciągu dnia może słyszeć – w domu i w przedszkolu lub w szkole: skup się, skoncentruj się, przestań się bawić i rób zadanie! To polecenia wydawane przez dorosłych w kierunku niejednokrotnie mocno rozkojarzonych dzieci. Te z kolei robią zadania z przymusu, myśląc sobie: to jest nudne, nie chcę tego robić, nie interesuje mnie to. Są zmuszane do pracy domowej, której zupełnie nie rozumieją i nie czerpią przyjemności z jej rozwiązywania.
Kluczowe jest wyrobienie u dziecka pewnej ciekawości świata, aby samo chciało zajmować się tym, co w danej chwili proponuje dorosły. Metody nauczania trzeba tak dobierać do etapu rozwoju przedszkolaka lub ucznia, żeby dziecko nie było znudzone i nie chciało przekierować w jednej chwili swojej uwagi gdzie indziej.
Nie oczekujmy od maluchów, że będą siedzieć w jednym miejscu i uważnie słuchać wykładu nauczyciela. Nic podobnego. Jeśli skupią się na kilka minut, trzeba jak najszybciej przekazać im wiedzę. Z czasem owe okresy koncentracji będą się wydłużać. Mózg człowieka potrzebuje do skupienia się na jednej czynności wyciszenia, czyli stanu wolnego od napięć emocjonalnych oraz pozytywnych bodźców. Dziecko będzie w stanie zaangażować się w pełni w daną czynność w stanie relaksu i emocjonalnego pobudzenia, ponieważ jest danym zadaniem zainteresowane.