Większość rodziców w Polsce deklaruje, że oddaje swoje dziecko do przedszkola w wieku 3 lat. Dzięki temu mama czy tata, którzy dotychczas opiekowali się maluchem, mogą powrócić do swojej aktywności zawodowej, mając pewność, że dziecko znajduje się w dobrych rękach. Często mówi się, że adaptacja malucha w przedszkolu jest trudnym dla niego okresem. Zwróćmy uwagę jednak na emocje, jakie w tym samym czasie towarzyszą samym rodzicom. Wielu z nich nie wytrzymuje płaczu dziecka przed pójściem do przedszkola i ulega namowom dziecka o pozostaniu w domu. Jak rodzic powinien przygotować się do podobnych sytuacji?
Pozytywne nastawienie
Dziecko bardzo łatwo odczytuje emocje i uczucia, jakie targają jego rodzicem. Potrafi wyczuć, kiedy mama lub tata są smutni czy zdenerwowani. Dlatego przy pierwszych dniach w przedszkolu rodzic powinien wiedzieć, jak zapanować nad nerwami, aby dodatkowo nie utrudniać dziecku wkroczenia w nowy etap w jego życiu. Mama i tata muszą być pozytywnie nastawieni do przedszkola i postrzegać placówkę jako miejsce bezpieczne i przyjazne dla ich pociechy. Dobrze jest, jeśli rodzice wraz z dzieckiem wezmą udział przed 1 września w zajęciach adaptacyjnych. Nie tylko dziecko, ale i rodzice będą mieli wtedy szansę przekonać się, jak jest w przedszkolu i co czeka dziecko w takiej placówce. Mogą porozmawiać z nauczycielką, z którą na co dzień będzie miała styczność ich pociecha. Dzięki temu będą lepiej przygotowani do dnia, w którym po raz pierwszy zostawią dziecko w przedszkolu w grupie maluszków.
Konsekwencja w postępowaniu
Nawet jeśli rodzic, zwłaszcza mama, bardzo emocjonalnie podchodzi do kwestii przedszkola, nie może ulegać dziecku. Wiadomo, że płacze, wrzaski i histeryczne prośby uderzają bezpośrednio w serce troskliwej matki, ale zabranie ze sobą dziecka z przedszkola tylko dlatego, że płacze, nie jest dobrą drogą wychowawczą. Jeśli mama wie, że ulegnie dziecku w przedszkolu, lepiej, aby zaprowadził je do placówki ojciec. Wtedy być może dziecko nawet nie zacznie płakać świadome tego, że histeria i tak nie przyniosłaby określonego skutku.
Wprowadzenie innych osób ważnych do życia dziecka
Do 3 roku życia dziecka rodzice są najważniejszymi osobami. To oni pokazują mu świat i uczą nowych rzeczy. Mama i tata muszą naszykować się na to, że w ich relacjach pojawi się ktoś nowy – nauczycielka z przedszkola oraz koleżanki i koledzy z grupy rówieśniczej. To z nich będzie czerpało w wielu przypadkach wzór nasze dziecko. Nie można wówczas okazywać przed dzieckiem zazdrości i zaborczości. Taka kolej rzeczy, że rodzice nie zawsze są najważniejsi dla dziecka, co nie oznacza, że przestaje ono ich kochać.