Przejdź do treści

Jakie zachowania dzieci najszybciej przejmują od swoich rodziców?

IMG_0825Pierwszym idolem i ideałem dla dziecka są jego rodzice. W dzieciństwie zawsze przychodzi taki czas, że dzieci chcą być tacy, jak ich tata lub mama. Wzorują się nie tylko na tym, jak ubierają się czy zachowują rodzice, ale i na ich zachowaniach. Musimy mieć więc świadomość, że przez cały czas jesteśmy bacznie obserwowani przez dzieci, które niezwykle łatwo przejmują niektóre zachowania od swoich opiekunów.

Gospodarowanie domowym budżetem

Dziecko rozrzutnych rodziców również będzie rozrzutne. Dziecko nie ma szans na poznanie prawdziwej wartości pieniądza, jeśli rodzice nie umieją oszczędzać i lekkomyślnie wydają pieniądze. Mądre dysponowanie nawet mocno ograniczonym budżetem nauczy dziecko szacunku do pracy i do pieniądza.

Stosunki rodzinne

Dzieci odnoszą się do ludzi ze swojego bezpośredniego otoczenia w podobny sposób, jak rodzice. Intuicyjnie wyczuwają, że tata na przykład nie znosi babci (swojej teściowej) i utrzymuje ją na dystans. Jeśli jednak mama darzy ojca szacunkiem, także i dzieci będą w nim widziały swój autorytet i będą się go słuchać. Bardzo ważne jest to, w jaki sposób dorośli odnoszą się do siebie, ponieważ warunkuje to ich relacje z pociechami. Lekceważący stosunek do matki ze strony ojca zrodzi w krótkim czasie lekceważenie u dziecka.

Stosunki międzyludzkie

Nie tylko to, jak odnosimy się do siebie nawzajem w domu, ale również relacje z innymi ludźmi są przenoszone na innych. Dzieci zaczną się niegrzecznie i bez szacunku odnosić do tych ludzi, których my także uważamy za bezwartościowych. Nigdy więc nie powinniśmy pozwolić sobie na wyładowywanie frustracji np. na ekspedientce w sklepie, kasjerce czy kelnerce.

Uczciwość i hojność

Dzieci przeczulone są na kłamstwo i jeśli choć raz je okłamiesz, nie oczekuj, że będą uczciwe względem ciebie. Podobnie jest w przypadku notorycznego uciekania się do kłamstwa i bycia dwulicowym. Małe dziecko w końcu uzna, że skoro rodzic się tak zachowuje, to tak też powinno być.

Nie inaczej jest z hojnością – pomoc innym, umiejętność poświęcenia się w dobrej sprawie czy wsparcia psychicznego i materialnego są rejestrowane przez syna lub córkę. W ten sposób buduje się jego pożądane postawy. Dlatego zawsze powinniśmy zachowywać się tak, jakbyśmy chcieli, aby zachowywało się nasze dziecko – względem nas samych, rodziny, znajomych czy osób całkowicie obcych.